ἀζειρεῖ· 1 ἄζειρος 2 ἄζειρος Ἀζειῶται Ἀζέμιλκος ἄζενον· ἄζερος· ἀζέσιμοι· Ἀζέσιος ἄζεστος Ἄζεστος ἄζετον· ἀζετόω ἄζευκτος Ἀζεύς ἀζεχής ἀζζανα ἄζη Ἀζηκώ Ἀζηλ(ε)ία ἀζηλία ἀζηλίς ἀζηλόεν· ἀ[ζ]ηλοπραγμόνως ἄζηλος ἀζηλοτύπητος ἀζηλότυπος ἀζήλωτος ἀζήμιθρον· ἀζήμιος ἀζημίωτος ἄζημοι ἀζήν Ἀζήν Ἀζηνιά Ἁζηνιεύς Ἀζήνιος Ἀζηνίς †ἀζηνοί· ἀζηρέω ἀζηρίς ἄζηρος Ἀζησία ἀζῆται· ἀζήτητος ἁζητός ἀζηχής †ἀζήωρα· Ἄζιζος Ἄζικα Ἀζικίς Ἄζῑλις Ἀζιλίτης ἄζιμοι Ἀζιρεύς Ἄζιρις Ἄζιρον ἀζόκροτος ἅζομαι Ἀζόριον ἆζος ἄζος Ἀζόσιος Ἀζουΐς Ἄζουλις Ἀζούμη ἄζουμον Ἀζουρά ἀζυγής ἀζυγί ἀζῠγία